Wie o wie is het deze week?
-
7 november 2005
Geboren in 1968, in Pijnacker, als eerste kind van Henk Los en Flos Kooman (die dus eigenlijk Flos Los heette, maar met zo'n naam kun je natuurlijk nooit doen of je belangrijk bent). Als echte Westlandse was ze natuurlijk voorbestemd om in de paprika's of de bloemen te gaan, maar de geluksgoden hadden andere plannen. Toen ze negen was zakte pappa tijdens een schaatstocht door het ijs en verdronk, waarna mamma een Rabobankdirecteur ontmoette en naar het Gooi vertrok.
Die directeur heette eigenlijk gewoon Peter Smit, maar zijn vader, Wisse Smit, had al door dat je met zo'n achternaam nooit kunt doen of je belangrijk bent. Enige grootheidswaan was Wisse ook niet vreemd, dus die heeft zijn eigen voornaam met een kutsmoes aan zijn achternaam toegevoegd. Resultaat: een dubbele achternaam, waarvan één naam nog zeldzaam ook. Met zo'n naam kon hij wel doen of hij belangrijk was, en zijn kinderen ook.
Onze knapperd was natuurlijk erg blij met het geluk van haar moeder, maar nog veel blijer met de kans die haar op een presenteerblaadje werd aangereikt: ze veranderde haar naam zodra het kon van Los naar Wisse Smit. Met zo'n naam kun je wel doen of je belangrijk bent; een succesvolle carriëre lag nu in het verschiet.
Ze studeerde economie en politieke wetenschappen. Dankzij haar stiefpappa wist ze prachtige stageplaatsen te regelen. Waar een normale politiekstudent ergens mag stickerplakken bij Groen Links wist onze knapperd stage te lopen bij de VN, Shell, Buitenlandse zaken en ABN AMRO. Iedereen was het er over eens dat ze een briljant studente was, maar om een of andere reden had ze toch vier stage's nodig om af te studeren.
Stagelopen is leuk, maar wat nog veel belangrijker is is netwerken. De halve wereld kwam in haar adresboek te staan, onder het motto "je weet nooit waar het handig voor is". Ook daarbij maakte ze graag gebruik van haar stiefpappa, haar stiefopa en haar hockeyclub. Via deze kruiwagens leerde ze een heleboel mensen kennen, waaronder betrouwbare politici als Laurens Jan Brinkhorst, bescheiden bankiers als George Soros, advocaten als Evert Hingst (die eigenlijk Evert Drijber heette, maar met zo'n naam kun je natuurlijk nooit doen of je belangrijk bent) en zakenmensen als Klaas Bruinsma.
Die laatste had zijn geld verdient met allerlei duistere zaken, maar wilde een beetje van zijn slechte imago af. Hij kende stiefpappa (ook boeven moeten natuurlijk bankzaken doen) en wist via hem op allerlei high-society clubs binnen te komen. Hij zag onze knapperd als een goede kans om de banden met stiefpappa te verstevigen en ze deden samen allerlei leuke dingen, zoals feestjes en zeilvakanties.
Helaas werd hij op een gegeven moment doodgeschoten (risico van het vak), en onze knapperd was weer alleen. Ze kreeg een relatie met Mohammed Sacirbey, toenmalig VN-ambassadeur voor Bosnië-Herzegovina en inmiddels gearresteerd voor allerlei fraudezaken. Ook deze betrouwbare man kon haar niet de echte liefde geven die ze nodig had, dus ook deze relatie eindigde. Ze was weer alleen.
Gelukkig had ze via stiefpappa ook Laurentien Brinkhorst ontmoet, en de twee hockeydozen werden dikke vrienden. Samen hielden ze een wedstrijdje: wie versiert als eerste een echte prins. Laurentien won, maar dat kwam vooral omdat onze knapperd net díe prins had gekozen die homo was. Uiteindelijk lukte het toch, door gewoon brutaal mee te lopen met de rouwstoet voor Juliana.
Toen ze haar prins ging trouwen moest ze natuurlijk gescreend worden, want het kan natuurlijk niet zo zijn dat iemand dichtbij het Koninklijk Huis komt zonder gescreend te worden. Hier kwam haar relatie met Bruinsma natuurlijk ook boven water. Aanvankelijk ontkende ze dat ze hem kende, later moest ze toegeven dat ze toch veel langer en beter bevriend waren geweest dan ze eerst had verteld. Vooral voor Peter R de Vries, misdaadverslaggever, waren het gouden tijden: zijn snor kwam bijna elke dag wel op TV.
Omdat liegen over je verleden, een relatie met een topcrimineel en een relatie met een fraudeur natuurlijk geen reden is om negatief uit de screening te komen kon het huwelijk gewoon doorgaan. Friso vroeg hiervoor géén toestemming aan bij de Staten-Generaal, dus hij verloor daarmee zijn recht op troonsopvolging. Wel een beetje jammer, zijn hele leven is door de staat betaald omdat hij eerste reserve was, en nu zei hij eigenlijk "neuh, geen zin in, ik ga lekker genieten van mijn geld en vrije tijd".
Bij haar huwelijk kreeg onze knapperd nog veel mooiere namen dan ze al had. Ze is nu Prinses van Oranje-Nassau, Gravin van Oranje-Nassau, Mevrouw van Amsberg. Ha! Dat is pas een naam waarmee je kunt doen of je belangrijk bent!
Het gelukkige paar woont inmiddels in Londen, waar ze een kind, Luana, uitgepoept hebben. Zoals alle pasgeboren kinderen is dit ook een heel lief kind. In tegenstelling tot haar nichtje Amalia ziet dit kind er wel uit alsof het gewoon 46 chromosomen heeft. Een mooiere bekroning op hun intieme liefdesnestje kon onze knapperd zich niet wensen.
