Wie o wie is het deze week?
-
12 december 2005
Geboren in 1941 in Amsterdam. Hij ging naar het Gemeentelijk Gymnasium in Hilversum en studeerde rechten en politieke wetenschappen. Omdat hij daarmee natuurlijk geen echte baan kon vinden werd hij penningmeester bij de JOVD, de jongerenafdeling van de VVD.
Hij bleek talent te hebben. In een paar jaar stoomde hij door de hele VVD heen. Via voorzitter van afdeling 't Gooi en landelijk voorzitter van de JOVD werd hij in 1971 lijsttrekker van de héle VVD. Hij kwam in de Tweede Kamer en werd één van de felste tegenstanders van het kabinet-Den Uyl. Zijn jonge gezicht was in die tijd een verademing voor de politiek. Ook zijn adremheid leverde hem in het hele land veel bijval op.
In 1973 trouwde hij met Pien Frederiks. Zij was op de achtergrond van grote invloed op zijn politieke doen en laten, en zij werd één van de bekendste ministersvrouwen.
In 1977 mocht hij het na een paar jaar oppositie voeren zelf proberen. Hij werd vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken in het eerste kabinet-Van Agt. Hij was zijn jeugdig enthousiasme nog niet verloren, en hij regelde een heleboel zaken. Zo was hij verantwoordelijk dat wij de leden van het Europees Parlement direct mogen kiezen, stelde hij een Nationale Ombudsman in (nee niet Frits Bom) en verplichte hij gemeentes tot het hebben van een Gemeentelijk Rampenplan.
In 1980 overleed zijn vrouw bij een auto-ongeluk. Onze knapperd was ontroostbaar: zo barstte hij in een debat over alleenstaande ouders spontaan in huilen uit. Na zijn periode als minister verliet hij zo snel het kon de landelijke politiek en werd hij Commissaris van de Koningin in Friesland. Ook wel weer landelijke politiek, maar toch heel anders. Hij trouwde in het geheim met Marianne Frederiks, de oudere zus van zijn net overleden vrouw en samen verhuisden ze naar het Noorden.
Daar bleef hij tot 1994 zitten. Het beviel hem daar prima: hij werd inmiddels "Het Orakel uit Leeuwarden" genoemd. Binnen de VVD gold hij nog steeds als een absolute god. Hij kon rustig over elk onderwerp zijn mening geven, zonder dat er voor hem politieke gevolgen aan vastzaten. Daarnaast liet hij altijd onduidelijk of hij ooit weer zou terugkeren in de landelijke politiek, waardoor zijn partijgenoten altijd rekening met hem moesten blijven houden.
In 1995 werd de druk hem toch te veel. Hij moest maar weer eens wat laten zien, en hij ging de Eerste Kamer in. Daar was hij weer erg succesvol: door een tactisch geplaatste tegenstem wist hij het tweede Paarse kabinet (tijdelijk) te laten vallen, in wat later "de Nacht van Wigel" is gaan heten. Als politicus in Nederland is dat wel ongeveer het hoogste wat je kunt bereiken. Achteraf bleek hij iets minder heldhaftig dan iedereen dacht: hij had eigenlijk wel voor willen stemmen, maar mocht dat niet van zijn vrouw.
In 2000 was het wel weer mooi geweest. Hij had weer genoeg gedaan, en zelf in de schijnwerpers van de politiek staan is wel erg vermoeiend. Hij ging weer terug naar het hoge Noorden, lekker genieten van zijn bereikte status. Officieel doet hij helemaal niks meer in de politiek, maar bij de VVD houdt hij achter de schermen nog wel alle touwtjes stevig in handen. Telkens als het wat minder gaat met de VVD gaan er weer stemmen op: wat vindt onze knapperd ervan? En wil hij premier worden?
In 2002 slaat hij een heel andere weg in. De Kameleon wordt namelijk verfilmd. Een leuke avonturenfilm voor het hele gezin, maar voor veel Friezen toch niet zo leuk als gekund had: er praat bijna niemand Fries! Wat Groningse studenten vinden dat ook stom, en ze maken in een paar dagen een echte Friese Kameleonfilm. Er doen een boel bekende Friezen aan mee: Piet Paulusma, Foppe de Haan, Ids Postma, en natuurlijk onze knapperd in een hem op het lijf geschreven rol als Boargemaster.
Zijn politieke carriëre heeft hem veel vrienden opgeleverd. Hij heeft inmiddels dan ook allerlei leuke commissariaatjes weten te versieren. De bekendste is natuurlijk die van voorzitter van Zorgverzekeraars Nederland, in welke hoedanigheid hij nu regelmatig in TV-spotjes over de nieuwe zorgverzekeringen te zien is. Ook zit hij in het bestuur van Douwe Egberts, dus kun je altijd een lekker bakkie koffie bij hem gaan drinken.
2005 is verder niet zo'n goed jaar voor hem: hij wordt binnen zijn eigen VVD aangevallen door Hirschi Ali; hij geeft toe fan te zijn van Guus Meeuwis; en zijn tweede vrouw komt óók om het leven bij een auto-ongeluk. Helaas voor onze knapperd zijn er niet nog meer zussen om mee te trouwen.
