Wie o wie is het deze week?
-
23 januari 2006
Geboren in 1947 in Amsterdam. Hij zat op een kleuterschool en een lagere school, en nadat hij die succesvol doorlopen had ging hij naar de technische school. Daar haalde hij op zijn vijftiende het felbegeerde diploma "Timmeren". Dat smaakte naar meer, en hij ging naar de Uitgebreid Technische School, alwaar hij afstudeerde in het vak Bouwkunde.
In die richting begon hij ook te werken, maar twee jaar en twee verschillende architectenbureau's ontdekte hij waar zijn hart echt lag: op het toneel. Hij nam wat toneellessen en begon wat korte geïproviseerde cabaretoptredens te doen. Daarmee trok hij de aandacht van o.a. Herman van Veen en Nico Knapper, en al snel groeide zijn optredens uit tot avondvullende theaterprogramma's. Wim Sonneveld, altijd geïnteresseerd in jong mannelijk theatertalent, omschreef hem als een "poëtische clown", een bijnaam die hij nu nog steeds met verve draagt.
Hij trouwt en krijgt twee kinderen. In 1973 komt hij voor het eerst op TV, en is er dan bijna niet meer vanaf te slaan. Hij speelt als "komisch acteur" in zo ongeveer elk kinderprogramma wat er in die tijd op de buis komt, waaronder in de legendarische series "Q en Q" en "Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen mijnheer?". Daarnaast speelt hij ook nog op het toneel in twee verschillende musicals, doet radioprogramma's, speelt voor clown en doet ook nog de stemmen in verschillende tekenfilms en -series.
Dat kon natuurlijk niet goed gaan. In 1979 raakt hij volledig uitgeput. Hij moet zijn eigen theaterprogramma's stopzetten, en ook alle andere activiteiten komen op een laag pitje te staan. Eén van de dingen die hij hierdoor wel weet op te pakken is klassiek toneel. Dat is een stuk minder hectisch dan al die kinderprogramma's, dus dat komt hem wel mooi uit. Ook het bejaarde publiek is een stuk rustiger dan al die kutkinderen. Hij blijkt talent voor serieus toneel te hebben. Het beste bewijs hiervoor is wel dat hij uitgenodigd wordt door niemand minder dan de Poolse minister van Cultuur om een aantal voorstellingen in Warschau te doen. Het Poolse volk was minder blij met deze unieke stap van haar minister: ze richtten onder het motto "Dit nooit meer" de vakbond Solidarnosc op, wat na jarenlange strijd leidde tot de val van die minister en het communisme in Polen.
De rust van het klassieke toneel deed hem goed, en al snel pakt hij weer van alles op. Hij doet mee in de serie en film "Bassie en Adriaan en de Huilende Professor", (de film waarin Robin de Robot voor het eerst optreed!) waar hij een onvergetelijke rol speelde als "De Kapitein". Ook speelt hij in diverse reclames als "Mr. Edet", en werkt hij mee aan diverse kindertheatervoorstellingen.
In 1984 vraagt Joop van den Ende of hij zin heeft om mee te doen met de André van Duin-revue. Dat heeft hij wel, en in de jaren die volgen speelt hij vele honderden voorstellingen, voor zowel theater als TV, als aangever en tegenspeler van André van Duin himself. Omdat hij weer een bekende kop geworden is, wordt hij ook weer door iedereen gevraagd die een goede stem en een olijke kop kan gebruiken. Hij neemt zelfs een singletje op, dat helaas blijft steken in de tipparade.
Dat kon natuurlijk niet goed gaan. Zijn stem geeft het op, en na drie stembandoperaties kan hij in 1990 niet anders besluiten dan te stoppen met optreden. "Je stem is je instrument", dus zonder stem kan hij niet spelen. Stilzitten is echter niks voor hem, en hij gaat op zoek naar iets creatiefs waarbij je je stem niet hoeft te gebruiken. Hij begint een cursus "Schrijftraining" en een cursus "Illustreren". Zijn diploma's hiervoor haalt hij in 1993, maar daarna is het echt op. Zijn lichaam wil niet meer, bij alles wat hij doet wordt hij na korte tijd ziek. Het kleine vlammetje dat het leven van Onze Knapperd nog is, lijkt elk moment uit te kunnen waaien.
Maar dan ontmoet hij Jan A. Kleyn, een vooraanstaand paragnost en regressietherapeut. Die brengt een stuk levensenergie terug bij Onze Knapperd, maar er gebeurt meer. Deze Jan A. Kleyn, vooraanstaand paragnost en regressietherapeut, ontdekt dat Onze Knapperd zelf ook talent heeft als paragnost en regressietherapeut. Dat is natuurlijk geen verrassing: al jarenlang bracht hij warmte en geluk in de harten van vele miljoenen TV-kijkers, dus waarom zou hij dat niet in een kleinere setting kunnen?
Jan A. Kleyn, vooraanstaand paragnost en regressietherapeut, ziet een goudmijn: niet alleen kan hij reclame maken met "Ik heb Onze Knapperd geholpen", maar hij kan ook reclame maken met "U kunt door Onze Knapperd geholpen worden!". Jan A. Kleyn, vooraanstaand paragnost en regressietherapeut, richt dus samen met Onze Knapperd een nieuwe praktijk op.
Tegenwoordig speelt hij nog steeds toneel, maar op kleine schaal. Ook werkt hij nog steeds met kinderen, en is hij betrokken bij het Russisch Staatcircus. In theaterland is hij echter nog steeds een begrip: kijk maar wat een recensent onlangs schreef over een cabaretvoorstelling: "De rest van de voorstelling was van een niveau waar zelfs Hans Otjes zich voor geschaamd zou hebben".
