Wat een schitterend handschrift Met vlechtjes Ik heb een mes in mijn mouw. Wil je 'm zien? Mr. Spock Wat een schitterend handschrift Met vlechtjes Ik heb een mes in mijn mouw. Wil je 'm zien? Mr. Spock

Oostenrijk 2023

De weersverwachting komende week is gunstig dus weer tijd voor een weekje wandelen Zoals verwacht onderweg bewolkt De Grote Gouden Glimmende Jezus hing weer lekker in de ochtendzon Oberndorfs lunchbankje met de Wilder Kaiser nog deels in de wolken en een speelgoedtrein in het dal Blik vanaf de Felbertauerntunnel naar het Tauernhaus, Außergschlöss en de Wildenkogel. Vorig jaar lag er tot aan de waterval sneeuw. Stukje Tauerntalwanderweg volgen naar Außergschlöss, Innergschlöss en het Venedigerhaus De witte schapen liggen lekker te liggen en de zwarte schapen moeten al het graaswerk doen Blik richting Messelingkogel en Venedigerblick. Ook hier is nu alles groen. De Groß Venediger zit nog in de wolken Alle koeien hadden zich bij het hek verzameld Blijft toch altijd verrassend hoe vlak dat stukje Gschlösstal is Nog wat verder het dal in, blik terug richting Innergschlöss De bejaardentaxi Infobord met verschil gletsjers 1860-2017 De chips waren nog op zeeniveau Nog klein stukje boven Prägraten gelopen, uitzicht richting de Zunigs Zon achter de bergen en de laatste wolken verdwijnen Naar de Mullwitzkogel/Wiesbauerspitze. De berg heette Mullwitzkogel maar is in 2007 omgenoemd naar Wiesbauerspitze, naar de worstfabrikant. Klein omweggetje gemaakt om de Kleinbachfall te zien De Umbalfälle Het is maar een scheve boel hier Nog maar een kilometertje omhoog te gaan. Pijl wijst niet helemaal goed, maar in tegenstelling tot vorig jaar is de berg nu wel te zien Zoek de apollovlinder (sinds 2020 op de rode lijst) Bij de splitsing Mullwitzkogel/Clarahütte even terugkijken door het Umbaltal De schapen hadden genoeg gras De wandeling was vooral door gras, maar soms kwam er wat over de rand kijken De Mullwitzkogel incl kruis komt ook weer tevoorschijn Richting Dabertal wordt ook steeds meer zichtbaar Zoek het Murmeltier (ergens in het gras?) Ook richting oosten is steeds meer zichtbaar Het pad naar de top liep door de Hochkar (=Duits voor nog meer gras) Meer schapen Laatste stukje En daar is het kruis Het Virgental Maurertal met de Groß Venediger nog net in de wolken De graat loopt nog veel verder door met als eindpunt de Quirl De Ogasilspitze en het pad door de Hochkar Het Großbachtal en het Kleinbachtal met aan het einde de Gösleswand Prägraten Richting Lasörling en Deutsche Mädel die alles krass vond Maurertal met Essener- und Rostocker Hütte. De Türml bij het Türmljoch is ook mooi zichtbaar De Groß Venediger kwam toch nog even uit de wolken Nog een keer het kruis met de gletsjers van de Simonyspitzen, de Großer Geiger en de Groß Venediger De vele haarspeldbochten naar het Kleinbachtal zijn mooi te zien De Groß Glockner bijna wolkenvrij Langs het pad zat een Murmeltier op de uitkijk Wat dicherbij Zoek de vlinders (Roodbruine onscherpe Alpenvlinder) Terug bij de splitsing Mullwitzkogel/Clarahütte nog een Alpenblauwtje gevangen Terug door het Umbaltal nogmaals de Mullwitzkogel Ook de bovenste Umbalfälle maar eens op de foto Gästehaus Post in de ochtendzon. Paar wolkjes. Naar de Johannishütte via de Essener- und Rostocker Hütte en het Türmljoch Het eerste stuk Maurertal ligt nog in de schaduw De Mullwitzkogel van gisteren komt ook tevoorschijn Hier wat beter te zien Het goederenkabelbaantje ging ook op pad naar de hut Bij de boomgrens. De Essener- und Rostocker Hütte is al bijna te zien Zoek de gevaarlijke Rode Alpencobrabarracuda-spin Terugkijkend loopt het Virgental langzaam vol met wolken De andere kant op schijnt nog volop de zon Bij de hut hadden de wolken me ingehaald Het uitzicht vanaf de Essener- und Rostocker Hütte is niet heel spannend Verder het dal in voorbij de hut is ook uitzichtloos Gewoon de wegwijzers en markeringen volgen richting de koeien De hut ligt een beetje apocalyptisch in de wolken te liggen Bij de koeien is er opeens weer wat blauw te zien Typisch voorbeeld van een gletsjertrogdal Weer een paar minuten later zijn de gletsjers veel beter te zien Het pad richting Türmljoch is nog wel verstopt in de wolken Maar ook dat klaart op De wolken komen maar tot ca. 2500m De Simonyspitzen liggen in de volle zon boven de wolken De route naar het Joch onder de Kleiner Geiger door wordt ook steeds zonniger Nu echt boven de wolken. Blik richting Virgental. De Essener- und Rostocker Hütte precies door een gat in de wolken te zien De Simonysee komt ook in beeld. Vorig jaar lag de sneeuw tot aan de See. Het pad gaat nu recht naar het Türmljoch, met rechts daarvan de Türml zelf Op het Türmljoch. Zoek de twee klimmers. De bergen rond het Dorfertal zijn nu ook zichtbaar Het Maurertal was nog steeds bewolkt Maurertal met Türml De Groß Venediger was ook net zichtbaar Richting westen met de Wallhorntörl (Törl naar het Timmeltal) en de Zopetspitze Onder 2500m nog steeds helemaal vol woken De Türml vanaf de zijkant Het pad naar beneden verdwijnt in de wolken De gletsjers aan het eind van het Dorfertal Zoek de zwerm vogels Laatste stukje in de zon voordat we over de rand duiken Even achteromkijken naar de Rainerhorn. De Groß Venediger is al uit beeld verdwenen Zoek het goed volgevreten Murmeltier (deze is makkelijk) Ergens rechtsonder in de wolk ligt de Johannishütte De bergen aan de overkant verdwijnen weer in de wolken Dáár is de Johannishütte Vlak bij de hut zijn de wolken weer weg maar de gletsjers zijn ook niet meer te zien Doorkijkje vanaf het terras naar de Groß Venediger Standaard ansichtkaartenplaatje Laatste blik op de Groß Venediger Hier geen gouden maar een Grote Zilveren Glimmende Jezus Alweer terug bij de boomgrens Ze waren nog bezig een stukje berg te bouwen Subtiel speels bergbouwkunstwerkje Er had een kat met vieze poten over m'n auto gelopen Foto van het Gästehaus vanuit m'n raam Gästehaus Post in de nog iets vroegere ochtendzon. Geen enkele wolk. Op de achtergrond de Mullwitzkogel/Wiesbauerspitze. Naar de Wildenkogel, vanaf het Matreier Tauernhaus Vanaf de parkeerplaats: ergens in dat dal omhoog Mist en mest Zie het-tunnelportaal-van-de-Felbertauerntunnel schijnt door de bomen Het eerste stuk is steil door het bos en daarna door steil grasland Monnikskap. Een paar happen hiervan helpt goed tegen de zenuwen. Een van de weinige wat vlakkere stukken. Plus de laatste bomen. En om te compenseren extra steil daarna De bergen achter de tunnel komen in beeld De Löbbensee Dan is ook de Wildenkogel zelf te zien, stralend in het maanlicht Zoek de vissen in het superheldere water De andere kant van de Löbbensee, met de Plattenkogels Steeds minder gras en steeds meer rots Volgende meertje is ook al zo helder, maar wel een iets andere kleur Zowaar nog een andere wandelaar gespot De Groß Glockner komt voorzichtig in beeld De resetknop gevonden Op de rost met de resetknop zat een jonge vogel van het zonnetje te genieten De Groß Glockner is nu beter te zien De Wildensee is nu ook in beeld, met weer een andere kleur Sneeuw! Het pad liep ook over een klein sneeuwveldje (15 stappen ofzo) Steeds minder groen en steeds meer losse stenen De Dabernitzkogel met het vierde meertje Bijna bij de rand Nog een klein stukje Links van de Dabernitzkogel nu ook de Lienzer Dolomieten en wat Italiaanse bergen in zicht Bij de Wildenkogelscharte zat het uitzicht veilig achter een hekje Uitzicht zonder hekje Uitzicht over het lege lege Frosnitztal Na de Scharte een klein stukje naar beneden en bij de wegwijzer rechtsaf in een rechte lijn naar de top Het laatste stuk incl de top was een grote verzameling losse rotsblokken Het kruis was niet heel indrukwekkend Richting noorden Richting Groß Glockner Richting Granatspitzgruppe met de Wildensee Richting zuiden Over het Frosnitztal Richting Groß Venediger met wat laatste restjes Knorrkees 1300m lager is het Gschlösstal Blijft toch bijzonder hoe slecht je diepte ziet op foto's Nog eentje richting Italië met het Gipfelkreuz erbij De graat richting Wildenkogelscharte Terug richting Scharte, nu dus weer klein stukje omhoog Terugkijkend naar de Wildenkogel in de avondschaduw. De wereld is weer een stuk groener hier. De Löbbensee ligt ook al half in de schaduw Handige stapstenen door het donkere bos Dagje Timmeltal: naar de Vorderer Sajatkopf en via de Eisseehütte terug De Sajatkopfen In het Timmeltal zijn een aantal Liegestätte gebouwd. Nr. 1 ligt een beetje naast de route maar nu ook afgevinkt. De route loopt aan de overkant van het Timmeltal naar het Fenster en dan recht over de graat naar de Vorderer Sajatkopf De Eisseehütte kwam ook in beeld Aan de goede kant van de Timmelbach, maar nog een flink stuk te gaan Het pad richting Fenster gaat rustigjes omhoog Ochtendnevel boven Matrei Zoek de twee roofvogels en de zwaluw Er vloog ook een groepje Alpenkauwen rond Het uitzicht door het Fensterraampje valt een beetje tegen Blik vanaf het Fenster het Timmeltal in Er waren ook een heleboel zwaluwen, hier eentje op weg naar de zon En ze gingen best hard In de verte achter de Eisseehütte komen de eerste gletsjers tevoorschijn Omhoog naar de maan/het kruis Beetje lelijke edelweiß op een onhandige schaduwplek Deze edelweiß is veel fotogenieker De markering geeft duidelijk de richting aan: naar boven! Bijna boven Uitzicht vanaf de top over het Virgental richting Matrei is wat neveliger dan gisteren Uitzicht naar het westen over de Sajathutte De graat loopt nog verder naar de Hinterer Sajatkopf en uiteindelijk de Kreuzspitze Met een beetje turen was ook de Eissee te zien Ook nog een echte wolk gezien Richting Lienz en Italië, en helemaal beneden Prägraten Richting Berger See en Lasörling Richting Umbaltal Het Gipfelkreuz had een bel De originele gietnaad van de graat was nog goed te zien Het pad naar beneden richting Fenster over de graat De twee schroeven waarmee de berg aan elkaar geschroefd zit De steenslagzone richting Eisseehütte moet je treinig doorgaan Nu nog een vlak stuk richting de hut Wel een verschil met vorig jaar De Eisseehütte en het geheim dat je deelt met Sandeman Standaardplaatje het Timmeltal uit Alweer een heel stuk verder naar beneden De steenslagzone van onderaf Het laatste beetje zon voordat-ie achter de Sajatkopfen verdwijnt Hek richting Schaduwland De Sajatkopfen vangen nog oogverblindend veel zon Terug bij Gästehaus Post met mijn ramen en de Vorderer Sajatkopf op de achtergrond Naar de Ahrner Kopf/Cima del Vento via de Kleine Philipp Reuter Hütte (onbemand bivakhutje) en de Vorderes Umbaltörl Ochtendzon boven de Umbalfälle De gletsjer bovenaan de Rötspitz heeft haast geen verse sneeuw meer Eén schaap hoort er niet echt bij Iemand is het niet eens met Klima-Erhitzung De Clarahütte ligt nog altijd goed verstopt in het Umbaltal Na de hut verder het vrijwel ongerepte Umbaltal in Het was vandaag 'haal je schaapskudde van de berg af voordat het herfst wordt'-dag. Het pad liep even een stukje naar beneden omdat een deel van het originele pad weggespoeld was. Terugblik het Umbaltal in Steeds verder om het hoekje kijken Zoek de steenarend De beekoversteekjes waren soms best lastig vanwege het vele smeltwater De klauterstukken van de Isel Trail waren mooi te zien De hut komt langzaam dichterbij Het dal raakt langzaam steeds verder weg De Kleine Philipp Reuter Hütte, met luxe buitentoilet (zonder water) en de Ahrner Kopf er direct achter De Umbalkees is ten opzichte van twee jaar geleden zichtbaar kleiner geworden Uitzicht vanaf de hut naar de Westliche Lasörlinggruppe De verdere route naar Törl en top was vrij voordehandliggend De ruïne van de Neue Essener Hütte. Na twee lawines gaf Sektion Essen des Deutschen Alpenvereins het op en bouwden ze de volgende Essener Hütte pal naast de Rostocker Hütte in het Maurertal. Het pad naar de Törl was weer een groot goed gemarkeerd stenenfeest Umbalkees compleet in beeld De bordjes op de Vorderes Umbaltörl mogen wel eens een likje verf krijgen Over de rand zijn de Zillertaler Aplen aan het einde van de Zillergrund te zien Italië! De Ahrner Kopf/Cima del Vento is ook vanuit de Lenkjöchlhütte te bereiken. Plus vogel. Speciaal m'n paspoort meegenomen maar op de grens geen grenswachter of douanekantoor te zien De rotsen in Italië zijn wel &*$@ scherp Vanaf de Törl blik langs de graat naat het zuiden De (ruïne van de) hut is vanaf de Törl met wat moeite te zien Klauteren over de rosten met Steinmänner als richtingaanwijzers Na het klauterstuk een veel kaler maar wel schuin wandelstuk. Op de top was zowaar al iemand anders aanwezig. Terugkijkend ging de route niet links, niet rechts, maar recht over de graat Blije steen bij het Gipfelkreuz Blik naar het westen over Italië Naar het noordwesten. Die Neugersdorferhütte was ooit wél een Zollhaus. Kon geen stapje verder meer achteruit doen dus topje van het kruis staat er niet op Door de Reggentörl was ver weg de Zopetspitze (tussen Timmeltal en Dorfertal) te zien. Ook weer opvallend hoeveel blank ijs zonder sneeuw er te zien is. De Quirl was ook te zien Weer terug naar beneden over de graat Smalste stukje Er kwamen nog wat mensen vanaf de Italiaanse kant omhoog Nog een klein stukje naar beneden naar de borden op de Törl Wolk! Vanaf de Kleine Philipp Reuter Hütte nog een keer terugkijken naar de Törl en de Arhner Kogel Mijn schaduw wordt alweer Slender Man Paddestoelen. Geen idee welke maar altijd een lekkere snack voor onderweg. Er stond een Murmeltier op wacht Het klauterstuk van de Isel Trail is in de namiddagzon nog beter te zien Terug bij de omleiding. Volg de Steinmänner. Het Umbaltal komt steeds meer in de schaduw Het is ook wel heel duidelijk waar het water in de beekjes vandaankomt Er was zoveel smeltwater dat de Isel een beetje buiten z'n oevers trad De Rötspitz boven de Clarahütte ligt nog in de felle zon Hadden ze een grote afvoerpijp gemaakt, leggen ze hem helemaal op de verkeerde plaats Weer terug bij de Umbalfälle Veel meer water dan vanochtend De Vorderer Sajatkopf lag ook nog in de zon De auto stond op z'n vaste plek op Parkplatz Ströden Dag van de terugreis. Toch nog even bij het Matreier Tauernhaus omhoog richting Venedigerblick/Panoramaweg Dat uitzichtspunt was ergens net boven de boomgrens En dit was het uitzicht. Mooi ook de Wildenkogel te zien. En weer thuis: Linda aan het eind van haar oprijlaan in de bakkende zon
Mag het licht uit? Gauw het licht weer aan